next page اصول كافي ثقةالاسلام كليني جلد سوم

back page


قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِنَّ اللّهَ لَعَنَ الْكافِرِينَ وَ أَعَدَّ لَهُمْ سَعِيراً خالِدِينَ فِيها أَبَداً لا يَجِدُونَ وَلِيًّا وَ لا نَصِيراً وَ كَيْفَ يَكُونُ فِى الْمَشِيئَةِ وَ قَدْ أَلْحَقَ بِهِ حِينَ جَزَاهُ جَهَنَّمَ الْغَضَبَ وَ اللَّعْنَةَ وَ قَدْ بَيَّنَ ذَلِكَ مَنِ الْمَلْعُونُونَ فِى كِتَابِهِ
وَ أَنْزَلَ فِى مَالِ الْيَتِيمِ مَنْ أَكَلَهُ ظُلْماً إِنَّ الَّذِينَ يَأْكُلُونَ أَمْوالَ الْيَتامى ظُلْماً إِنَّما يَأْكُلُونَ فِى بُطُونِهِمْ ناراً وَ سَيَصْلَوْنَ سَعِيراً وَ ذَلِكَ أَنَّ آكِلَ مَالِ الْيَتِيمِ يَجِى ءُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ النَّارُ تَلْتَهِبُ فِى بَطْنِهِ حَتَّى يَخْرُجَ لَهَبُ النَّارِ مِنْ فِيهِ حَتَّى يَعْرِفَهُ كُلُّ أَهْلِ الْجَمْعِ أَنَّهُ آكِلُ مَالِ الْيَتِيمِ
وَ أَنْزَلَ فِى الْكَيْلِ وَيْلٌ لِلْمُطَفِّفِينَ وَ لَمْ يَجْعَلِ الْوَيْلَ لِأَحَدٍ حَتَّى يُسَمِّيَهُ كَافِراً قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فَوَيْلٌ لِلَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ مَشْهَدِ يَوْمٍ عَظِيمٍ
وَ أَنْزَلَ فِى الْعَهْدِ إِنَّ الَّذِينَ يَشْتَرُونَ بِعَهْدِ اللّهِ وَ أَيْمانِهِمْ ثَمَناً قَلِيلًا أُولئِكَ لا خَلاقَ لَهُمْ فِى الْآخِرَةِ وَ لا يُكَلِّمُهُمُ اللّهُ وَ لا يَنْظُرُ إِلَيْهِمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ وَ لا يُزَكِّيهِمْ وَ لَهُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ وَ الْخَلَاقُ النَّصِيبُ فَمَنْ لَمْ يَكُنْ لَهُ نَصِيبٌ فِى الْآخِرَةِ فَبِأَيِّ شَيْءٍ يَدْخُلُ الْجَنَّةَ
َأَنْزَلَ بِالْمَدِينَةِ الزّانِى لا يَنْكِحُ إِلاّ زانِيَةً أَوْ مُشْرِكَةً وَ الزّانِيَةُ لا يَنْكِحُها إِلاّ زانٍ أَوْ مُشْرِكٌ وَ حُرِّمَ ذلِكَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ فَلَمْ يُسَمِّ اللَّهُ الزَّانِيَ مُؤْمِناً وَ لَا الزَّانِيَةَ مُؤْمِنَةً وَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص لَيْسَ يَمْتَرِى فِيهِ أَهْلُ الْعِلْمِ أَنَّهُ قَالَ لَا يَزْنِى الزَّانِى حِينَ يَزْنِى وَ هُوَ مُؤْمِنٌ وَ لَا يَسْرِقُ السَّارِقُ حِينَ يَسْرِقُ وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَإِنَّهُ إِذَا فَعَلَ ذَلِكَ خُلِعَ عَنْهُ الْإِيمَانُ كَخَلْعِ الْقَمِيصِ
وَ اءنَزَلَ بِالْمَدِينَةِ وَ الَّذِينَ يَرْمُونَ الْمُحْصَناتِ ثُمَّ لَمْ يَأْتُوا بِأَرْبَعَةِ شُهَداءَ فَاجْلِدُوهُمْ ثَمانِينَ جَلْدَةً وَ لا تَقْبَلُوا لَهُمْ شَهادَةً أَبَداً وَ أُولئِكَ هُمُ الْفاسِقُونَ إِلَّا الَّذِينَ تابُوا مِنْ بَعْدِ ذلِكَ وَ أَصْلَحُوا فَإِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ فَبَرَّأَهُ اللَّهُ مَا كَانَ مُقِيماً عَلَى الْفِرْيَةِ مِنْ أَنْ يُسَمَّى بِالْإِيمَانِ
قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ أَ فَمَنْ كانَ مُؤْمِناً كَمَنْ كانَ فاسِقاً لا يَسْتَوُونَ وَ جَعَلَهُ اللَّهُ مُنَافِقاً قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِنَّ الْمُنافِقِينَ هُمُ الْفاسِقُونَ وَ جَعَلَهُ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ أَوْلِيَاءِ إِبْلِيسَ قَالَ إِلاّ إِبْلِيسَ كانَ مِنَ الْجِنِّ فَفَسَقَ عَنْ أَمْرِ رَبِّهِ وَ جَعَلَهُ مَلْعُوناً فَقَالَ إِنَّ الَّذِينَ يَرْمُونَ الْمُحْصَناتِ الْغافِلاتِ الْمُؤْمِناتِ لُعِنُوا فِى الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ وَ لَهُمْ عَذابٌ عَظِيمٌ يَوْمَ تَشْهَدُ عَلَيْهِمْ أَلْسِنَتُهُمْ وَ أَيْدِيهِمْ وَ أَرْجُلُهُمْ بِما كانُوا يَعْمَلُونَ وَ لَيْسَتْ تَشْهَدُ الْجَوَارِحُ عَلَى مُؤْمِنٍ إِنَّمَا تَشْهَدُ عَلَى مَنْ حَقَّتْ عَلَيْهِ كَلِمَةُ الْعَذَابِ
فَأَمَّا الْمُؤْمِنُ فَيُعْطَى كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فَأَمّا مَنْ أُوتِيَ كِتابَهُ بِيَمِينِهِ فَأُولئِكَ يَقْرَؤُنَ كِتابَهُمْ وَ لا يُظْلَمُونَ فَتِيلًا وَ سُورَةُ
النُّورِ أُنْزِلَتْ بَعْدَ سُورَةِ النِّسَاءِ وَ تَصْدِيقُ ذَلِكَ أَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ أَنْزَلَ عَلَيْهِ فِى سُورَةِ النِّسَاءِ وَ اللاّتِى يَأْتِينَ الْفاحِشَةَ مِنْ نِسائِكُمْ فَاسْتَشْهِدُوا عَلَيْهِنَّ أَرْبَعَةً مِنْكُمْ فَإِنْ شَهِدُوا فَأَمْسِكُوهُنَّ فِى الْبُيُوتِ حَتّى يَتَوَفّاهُنَّ الْمَوْتُ أَوْ يَجْعَلَ اللّهُ لَهُنَّ سَبِيلًا وَ السَّبِيلُ الَّذِى قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ سُورَةٌ أَنْزَلْناها وَ فَرَضْناها وَ أَنْزَلْنا فِيها آياتٍ بَيِّناتٍ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ الزّانِيَةُ وَ الزّانِى فَاجْلِدُوا كُلَّ واحِدٍ مِنْهُما مِائَةَ جَلْدَةٍ وَ لا تَأْخُذْكُمْ بِهِما رَأْفَةٌ فِى دِينِ اللّهِ إِنْ كُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ وَ لْيَشْهَدْ عَذابَهُما طائِفَةٌ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ
اصول كافى ج : 3 ص : 46 رواية :1
خداى عزوجل فرمايد: (خدا كافران را لعنت كند و دوزخ را بر ايشان آماده نمايد كه هميشه و جاودان در آن باشند و يار و مدد كارى نيابند، و چگونه ممكن است امر قاتل موكول بمشيت خدا باشد (كه اگر خواهد عذابش كند و اگر خواهد او را بيامرزد) در صورتيكه جزاى او را جهنم قرار داده و غضب و لعنت خود را باو رسانيده ، و او را از جمله ملعونان در كتاب خود بيان كرده است .
و درباره كسيكه مال يتيم را بستم بخورد، نازل فرمود: (كسانيكه اموال يتيمان را بستم ميخورند در اندرون خود آتش ‍ خورند و بآتشى افروخته درون خواهند شد، 10 سوره 4 ) زيرا خورنده مال يتيم روز قيامت ميآيد، در حاليكه آتش ‍ در شكمش شعله ور است و زبانه آن از دهنش خارج شود، بنحويكه همه اهل محشر بدانند كه او خورنده مال يتيم است .
و راجع به پيمان نازل فرموده است : (ويل بر كمفروشان (6) 1 سوره 83 ) و خدا ويل را براى كسى قرار نداده ، جز آنكه كافرش ناميده . خداى عزوجل فرمايد: (ويل بر كافران از حضور يافتن در روزى بزرگ 38 سوره 19).
و درباره عهد و پيمان نازل فرمود: (كسانيكه پيمان با خدا و سوگندهاى خويش را ببهائى اندك ميفروشند، در آخرت خلاقى (نصيبى ) ندارند و روز قيامت خدا با آنها سخن نميگويد و سويشان نمينگرد و پاكشان نميكند و عذابى دردناك دارند 77 سوره 3 ) و خلاق همان نصيب است ، و كسيكه در آخرت نصيبى ندارد، بچه وسيله داخل بهشت مى شود؟
و در ميدنه نازل فرمود: (مرد زناكار جز زن زناكار يا مشرك را بهمسرى نگيرد، و زن زناكار را جز مرد زناكار يا مشرك بهمسرى نگيرد، و اين همسرى بر مؤ منين حرامست ، 4 سوره 24 ) پس خدا زن و مرد زناكار را مؤ من نناميده است ، و رسولخدا (ص ) فرموده : و دانشمندان در اين گفته شك ندارند ، زناكار هنگاميكه زنا ميكند مؤ من نيست ، و دزد هنگاميكه دزدى ميكند مؤ من نيست ، زيرا هنگاميكه آن كار را ميكند، ايمان از او بر كنار شود، مانند بر كنارى پيراهن (از تن انسان ).
و نيز در مدينه نازل فرمود: (كسانيكه زنان عفيفه را بزنا متهم كنند و چهار شاهد نياورند، آنها را 80 تازيانه بزنيد و گواهى آنها را براى هرگز نپذيريد كه ايشان فاسقند، مگر كسانيكه پس از آن توبه كنند و اصلاح شوند، همانا خدا آمرزنده و مهربانست 6 سوره 26 ) پس خدا او را تا زمانيكه بر افتراء (و تهمت بآن زن عفيفه ) پايدار است از ناميدن مؤ من بر كنار دانسته .
خداى عزوجل فرمايد: آيا مؤ من مانند فاسق است ؟ برابر نيستند، 18 سوره 41 ) و خدا فاسق را منافق ناميده .
خداى عزوجل فرمايد: (همانا منافقان همان فاسقانند، 67 سوره 9 ) و خداى عزوجل او را از دوستداران شيطان قرار داده و فرموده : (مگر شيطان كه از طايفه جن بود و نسبت بامر پروردگار خود (در موضوع سجده آدم ) فاسق شد 48 سوره 18) و نيز ملعونش قرار داد و فرمود: (كسانيكه بزنان عفيفه و بى خبرى نسبت زنا ميدهند، در دنيا و آخرت لعنت شده و عذابى بزرگ دارند، روزى كه زبان و دست و پايشان عليه آنها بكارهائى كه ميكرده اند گواهى دهند، 24 سوره 24) و اعضاء و جوارح عليه مؤ من گواهى ندهد، بلكه عليه كسيكه فرمان عذاب بر او ثابت شده گواهى دهند.
و اما مؤ من نامه اش را بدست راستش دهند، خداى عزوجل فرمايد: (اما كسانيكه نامه آنها بدست راستشان داده شود، نامه خويش قرائت كنند و باندازه نخى ستم نبينند، 74 سوره 17) و سوره نور بعد از سوره نساء نازل شده است و تصديقش اينستكه : خداى عزوجل در سوره نساء بر پيغمبر نازل فرمود: آن زنان شما كه كار بد ميكنند، چهار گواه از خودتان بر آنها بگيريد، اگر گواهى دادند، زنانرا در خانه نگه داريد تا مرگشان برسد يا خدا براى آنها راهى قرار دهد، 14 سوره 4) و راه همانستكه خداى عزوجل فرموده : (سوره ايستكه نازلش كرده ايم و مقرر داشته ايم و در آن آيه هاى روشن نازل كرده ايم ، شايد شما اندرز گيريد، بهريك از زن و مرد زناكار 100 تازيانه بزنيد، و اگر به خدا و روز ديگر ايمان داريد در امر دين خدا، شما را نسبت بآنها مهربانى دست ندهد، و بايد گروهى از مؤ منين هنگام مجازاتشان حاضر باشند، 1 و 2 سوره 24).

شرح :
در زمان امام باقر عليه السلام مردمى بودند كه درباره قرآن از پيش خود سخن ميگفتند و آنرا تفسير براءى مى كردند، گفتار آنها سبب شد كه حضرت اين روايت مفصل را بيان فرمود. حاصل روايت اينستكه : خدايتعالى بمقداريكه بمردم رسانيده وفهمانيده ، از آنها بازخواست ميكند، چون امر توحيد و دعوت به يگانگى خدا در برنامه تمام پيغمبران الهى بوده و همگى باتفاق كلمه بآن دعوت نموده اند، مردمى كه آن دعوت را از هر پيغمبرى شنيده و نپذيرفته اند، مشرك ناميده شوند وجزاى آنها جهنم است ، همچنين مردميكه در زمان پيغمبر خاتم (ص ) در مكه بودند و پيش از هجرت در مكه مردند.
آنها كه بشهادتين اقرار كردند و مردند ببهشت روند و كسانيكه انكار كردند مشركند و بدوزخ در آيند، در مكه بر پيغمبر (ص ) غير از دعوت بتوحيد امرى از خدايتعالى نرسيد، مگر دستوراتى مختصر، بزبان لين و نرم بعنوان موعظه و اندرز و ادب بدون آنكه كيفر سختى بيان شود، و چون پيغمبر اكرم (ص ) بمدينه تشريف آورد، چهار ستون ديگر بر شهادتين بعنوان پايه و ركن اسلام اضافه شد و اسلام داراى پنج پايه گرديد: شهادتين و نماز و زكوة و حج و روزه ، و نيز حدود و ارث و بيان گناهان و معاصى با شدت نازل گشت و كيفر و مجازات آنها بيان شد، پس هر كس يكى از آن معاصى را مرتكب شود هنگام ارتكاب ، مؤ من نيست و در آنموقع پيراهن ايمان از تنش كنده شود، امام باقر (ع ) تمام اين مطلب را با اتكاء بآيات شريفه قرآن و استدلال بمحكمات بطور روشن بيان ميفرمايد، و درباره ولايت اگر چه تصريح نفرموده ، ولى طريقه بيان و استدلالش ، روشن دلانرا به ولايتش رهبرى مى كند و الحمدلله ،
مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِيلَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ فُضَيْلٍ عَنْ أَبِى الصَّبَّاحِ الْكِنَانِيِّ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَ قِيلَ لِأَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ ع مَنْ شَهِدَ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللَّهِ ص كَانَ مُؤْمِناً قَالَ فَأَيْنَ فَرَائِضُ اللَّهِ قَالَ وَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ كَانَ عَلِيٌّ ع يَقُولُ لَوْ كَانَ الْإِيمَانُ كَلَاماً لَمْ يَنْزِلْ فِيهِ صَوْمٌ وَ لَا صَلَاةٌ وَ لَا حَلَالٌ وَ لَا حَرَامٌ قَالَ وَ قُلْتُ لِأَبِى جَعْفَرٍ ع إِنَّ عِنْدَنَا قَوْماً يَقُولُونَ إِذَا شَهِدَ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللَّهِ ص فَهُوَ مُؤْمِنٌ قَالَ فَلِمَ يُضْرَبُونَ الْحُدُودَ وَ لِمَ تُقْطَعُ أَيْدِيهِمْ وَ مَا خَلَقَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ خَلْقاً أَكْرَمَ عَلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مِنَ الْمُؤْمِنِ لِأَنَّ الْمَلَائِكَةَ خُدَّامُ الْمُؤْمِنِينَ وَ أَنَّ جِوَارَ اللَّهِ لِلْمُؤْمِنِينَ وَ أَنَّ الْجَنَّةَ لِلْمُؤْمِنِينَ وَ أَنَّ الْحُورَ الْعِينَ لِلْمُؤْمِنِينَ ثُمَّ قَالَ فَمَا بَالُ مَنْ جَحَدَ الْفَرَائِضَ كَانَ كَافِراً
اصول كافى ج : 3 ص : 55 رواية :2
امام باقر (ع ) فرمود: به اميرالمؤ منين عرض شد: كسيكه به لا اله الا الله و محمد رسول الله شهادت دهد مؤ من است ؟ فرمود: پس واجبات خدا كجا ميرود؟
و على (ع ) ميفرمود: اگر ايمان كلام ميبود (يعنى تنها گفتن شهادتين ميبود) روزه و نماز و حلال و حرامى در آن نازل نميشد.
راوى گويد: بامام باقر (ع ) عرضكردم : نزد ما گروهى هستند كه ميگويند: هر گاه كسى به لا اله الا الله و محمد رسول الله شهادت دهد مؤ من است ، فرمود: پس چرا براى اجراء حدود تازيانه ميخورند (چنانچه اگر يكى از آنها زنا كند يا مشروب خورد) و چرا دستشان بريده ميشود (وقتى كه دزدى كنند) و خداى عزوجل مخلوقى گراميتر از مؤ من نيافريده ، زيرا فرشتگان خدمتگزار مؤ منين اند و مؤ منين در جوار رحمت خدايند و بهشت براى مؤ منين است و حورالعين براى مؤ منين است ، سپس فرمود، پس چرا كسيكه واجبات را انكار كند كافر است ؟

next page اصول كافي ثقةالاسلام كليني جلد سوم

back page